آلمان بزرگترین بازار خودروهای برقی
میزان خرید خودروهای برقی در آلمان از نروژ پیشی گرفت.
آمار فروش خودروهای برقی قابلشارژ در سه ماه نخست سالجاری در آلمان شاهد رشد ۷۰ درصدی بوده و از ۱۷ هزار و ۵۰۰ دستگاه فراتر رفته است.بدین ترتیب آلمان به بزرگترین بازار خودروهای برقی بدل شد.
آمار فروش خودروهای برقی قابلشارژ در سه ماه نخست سالجاری در آلمان شاهد رشد ۷۰ درصدی بوده و از ۱۷ هزار و ۵۰۰ دستگاه فراتر رفته است.بدین ترتیب آلمان به بزرگترین بازار خودروهای برقی بدل شد.
نروژ بهدلیل ارائه تسهیلات دولتی به خریداران خودروهای پاک، تا پایان سال گذشته میلادی رکورددار فروش خودروهای تمام برقی و هیبریدیهای قابلشارژ بود، اما اتحادیه خودروسازان اروپایی آمار تازهای منتشر کرد که نشان میدهد عرضه گسترده محصولات برقی از سوی خودروسازان آلمانی نظیر دایملر و فولکسواگن سهم این کشور در فروش خودروهای برقی را بهطور قابلملاحظهای افزایش داده است.
فروش خودروهای برقی در سه ماه نخست سال در قاره اروپا ۴۱ درصد افزایش یافته است. گرچه برقیهای آلمانی در اروپا با استقبال خریداران مواجه شدهاند اما هنوز جایگاه مناسبی در بازار آمریکا و چین کسب نکردهاند.
برگرفته از:
موتورهای درونسوز ستون اصلی خودروهای امروزی هستند اما با پیشرفت و افزایش محبوبیت خودروهای الکتریکی، برخی باور دارند که این موتورها منقرض خواهند شد.
موتورهای احتراق داخلی در چندین نوع در خودروهای کنونی در حال استفاده هستند در انواع بنزینی، دیزلی یا گازسوز، و نمونه هیدروژنسوز که ساخته شده اما همهگیر نشده است.
البته این موتورها بصورت هیبریدی هم در کنار موتورهای الکتریکی استفاده میشوند. پیشرانه هیبریدی هم چندین نوع دارد در ساده ترین نوع موتور الکتریکی چرخها را بهحرکت در میآورد و موتور بنزینی یا دیزلی برای شارژ باتری و تولید برق استفاده میشود با این روش کمی راندمان بالاتر میرود و مصرف سوخت کمتر میشود.
در نوع دیگر این دو موتور بهصورت موازی در خودرو استفاده میشود و در روش سوم بصورت ترکیبی بهکار میروند. در روش سوم برخی اوقات موتور بنزینی کاملا خاموش است برخی اوقات برای شارژ کردن باتریها روشن میشود و در زمانی که خودرو نیاز بقدرت بیشتر دارد به کمک موتور الکتریکی میرود: این روش آینده صنعت خودرو را تا ۵۰ سال آینده رقم خواهد زد.
هم اکنون برخی خودروسازان با تبلیغات فراوان میگویند قصد دارند خودروهای بنزینی یا دیزلی را کنار بگذارند و برخی بازه زمانی برای این کار را هم مشخص کردهاند.
اما در میان این تبلیغات نکته ظریفی پنهان شده است؛ بیشتر خودروسازانی که چنین تبلیغاتی میکنند نمیگویند روش شرکت تسلا را که استفاده از موتور الکتریکی است استفاده خواهند کرد، بلکه منظور بیشتر این شرکتها استفاده از پیشرانههای هیبریدی ترکیبی است.
البته پیشرانههای احتراق داخلی حتی با وجود استفاده در پیشرانههای هیبریدی در نهایت تا سال ۲۰۵۰ عمر خواهند داشت.
سیجیو کوزوماکی، مدیر مرکز تحقیقات تویوتا اعلام کرده است که در سال ۲۰۵۰ موتورهای احتراق داخلی منقرض خواهند شد.
اما پس از انقراض موتورهای احتراق داخلی، خودروهای الکتریکی چه سرانجامی خواهند داشت؟
واقعیت این است که خودروهای الکتریکی اگر برق با سوختهای فسیلی تولید شود تنها در حد کمی میتواند سبب کاهش مصرف سوخت و آلودگی هوا شود چرا که برقی که با سوختهای فسیلی تولید میشوند اکثرا به موتورهای توربینی وابسته هستند و موتورهای توربینی هم درصدی از موتورهای بنزینی یا دیزلی، راندمان بهتری دارند.
از طرفی باتریهای لیتیومی خودروها برقی خود عامل دیگری برای آلودگی زیست محیطی خواهد شد.
روش دیگر استفاده از موتورهای پیلسوختی است. در خودروهای پیلسوختی هیدروژن با اکسیژن هوا مخلوط میشود و حاصل این واکنش تولید آب و برق است. برق توسط موتور الکتریکی برای حرکت دادن خودرو مصرف میشود. البته بزرگترین مشکل بر سر راه این فناوری موضوع امنیت و ذخیره هیدروژن در فشار بالا یا بصورت مایع است.
هیدروژن یکی از فراوانترین عناصر در طبیعت است. با سوختن هیدروژن هم تنها آب تولید میشود. نکته سخت اما ذخیره سازی هیدروژن است. هیدروژن در دمای منفی ۲۵۲ درجه سانتیگراد در فشار سطح دریا به جوش میآید. پس مایع سازی هیدروژن بسیار پیچیده و پر خرج است؛ فشردهسازی هم دارای فناوری بسیار پیچیدهای است. یکی از روشهای عملی، ذخیره هیدروژن به وسیله هیدرید است. این روش امیدهای زیادی را برای استفاده در خودروهای آینده پیش روی مهندسان قرار داده است.
خودروهای پیل سوختی مشکل زمانبر بودن شارژ خودروهای الکتریکی را ندارند اما در برابر خودروهای برقی هم گرانتر تمام میشوند هم خطرناکتر هستند.
اما آیا این خودروها پاکتر هستند؟ در تئوری بله اما در واقعیت نه چرا که هیدروژن با وجود اینکه از فروان ترین مواد در طبیعت است اما برای تهیه آن احتیاج به تجزیه آب یا گاز است برای این روش باز باید انرژی صرف کرد و اگر انرژی تجدیدپذیر یا هستهای استفاده نشود باز هم آلودگی هوا تولید خواهد شد.
برگرفته از سایت:
هزینه تعویض باتری خودرو هیبریدی در ایران چقدر است؟
بسیاری از کسانی که قصد خرید یک خودروی جدید و هیبریدی را دارند ممکن است این سوال را از خود بپرسند که هزینه نگهداری و تعویض قطعات این خودروها چقدر است؟ آیا امکان تعویض قطعات الکترونیکی این خودروها وجود دارد؟ اگر امکان تعویض هست، هزینه اش به چه میزان است؟ اما در این بین شاید مهمترین سوالی که برای یک فرد علاقه مند به خرید خودرو هیبریدی پیش بیاید، این است که هزینه تعویض باتری خودرو هیبریدی چقدر خواهد بود؟ در ادامه قصد داریم این مطلب را باز کرده و هزینه مربوط به نگه داری و تعویض باتری های خودروهای هیبریدی را بررسی نماییم.
باتری خودرو هیبریدی
باتری خودرو هیبریدی
اصولا باتری های خودروهای هیبریدی یا از نیکل متال هیدراید و یا از لیتیوم یون تشکیل شده اند. هر دو مدل این باتری ها توانایی خوبی در نگهداری شارژ و انتقال نیرو در خودروهای هیبریدی از خود نشان داده اند. باتری های خودروهای هیبریدی تقریبا شبیه به دیگر باتری های قابل شارژ می باشد اما تنها تفاوتی که دارد این است که یک باتری خودرو هیبریدی باید بتواند توانایی حرکت دادن یک خودرو را با پنج نفر ظرفیت داشته باشد.
طول عمر یک باتری خودرو هیبریدی چقدر است؟
طول عمر باتری های خودروهای هیبریدی معمولا متفاوت است و هر کمپانی تولید کننده این گونه خودروها می کوشند که باتری های با طول عمر بیشتر و شارژ دهی بیشتر ارائه دهند. معمولا طول عمر هر مجموعه باتری خودرو هیبریدی بین ۸ تا ۱۰ سال می باشد که توانایی طی مسافت به میزان ۱۲۰ هزار تا ۱۶۰ هزار کیلومتر را دارا می باشد. پس با این حساب با توجه به این مورد که از زمان ورود این خودروها به خیابان ها مدت زیادی نمی گذرد، نباید چندان نگران هزینه تعویض باتری خودرو هیبریدی خود باشیم.
هزینه تعویض باتری خودرو هیبریدی چقدر است؟
پس از تعاریف اولیه و آشنایی سطحی با باتری های خودروی هیبریدی حال نوبت به پاسخ به این سوال می رسد که هزینه تعویض باتری خودرو هیبریدی چقدر خواهد بود؟ در پاسخ به این سوال باید گفت متاسفانه این هزینه چندان پایین نیست. به طور متوسط هزینه تعویض باتری ها در خودروی هیبریدی چیزی در حدود ۳۰۰۰ دلار می باشد که این قیمت در نگاه اول شاید نسبتا بالا بنطر برسد. اما از آنجا که این باتری ها توانسته اند در مصرف سوخت صرفه جویی فراوانی را داشته باشند، پس این هزینه چندان بالا نخواهد بود. البته نحوه شارژ صحیح باتری نیز می تواند تا حدودی به عمر مفید باتری ها بیفزاید که آموزش آن در مطالب پیشین قرار داده شده است
در ابتدا باید به این نکته توجه نمود که خودروی شما باید از نوع Plug-in Hybrid باشد. این خودروها توانایی شارژ با برق منزل را دارا می باشند. یکی از انواع خودروهای پلاگین، خودروی تویوتا پریوس می باشد که در مباحث پیشین به معرفی کامل آن پرداخته ایم.
اما برای شارژ خودروهای هیبریدی پلاگین، ابزاری که نیاز دارید تنها یک دستگاه مبدل برق می باشد. این دستگاه در دو نوع همراه و ثابت ارائه شده است. نوع ثابت آن معمولا با برق ۲۴۰ ولت کار کرده و باید در حیاط یا گاراژ نصب گردد. اما نوع قابل حمل آن معمولا با برق ۱۲۰ ولت کار می کند و توانی معادل با ۸ تا ۱۲ آمپرساعت دارد.
نیازی نیست نگران چگونگی تهیه این شارژها باشید، اکثر کمپانی های خودروسازی که اقدام به تولید خودروی پلاگین هیبرید می نمایند، هر دو نوع شارژر را نیز با آن ارائه می دهند. کافیست شارژر را به برق خانگی متصل کرده و سپس کمی صبر و حوصله به خرج دهید تا خودروی هیبریدی شما شارژ گردد.
سوالی که شاید در ذهن شما ایجاد شده باشد، این است که شارژرهای باتری خودروهای هیبریدی، چند بار قابلیت شارژ کردن را دارند؟ به طور متوسط هر شارژر خودروی پلاگین هیبرید، توانایی شارژ به تعداد ۱۰۰۰۰ مرتبه را داراست. این یعنی اگر شما خودروی خود را روزی یک بار شارژ نمایید، حدودا ۳۰ سال طول خواهد کشید تا شارژر آن فرسوده و بلا استفاده گردد. پس نیازی نیست نگران خرابی و تعویض شارژرها باشید.
بطور متوسط تمامی خودروهای پلاگین هیبریدی با هر بار شارژ می توانند مسافتی بین ۳۰ تا ۶۰ کیلومتر را بدون نیاز به سوخت دیگر، طی کنند. البته با توجه به پیشرفت هر روزه تکنولوژی باید در سال های آتی شاهد این باشیم که قدرت نگهداری شارژ باتری های خودروهای هیبریدی افزایش یابد و به این مسافت افزوده گردد.
یکی دیگر از سوالاتی که ممکن است ذهن علاقه مندان به خودروهای هیبریدی را مشغول کرده باشد، مدت زمان شارژ خودروهای هیبریدی می باشد. برای پاسخ به این سوال باید گفت میزان طول کشیدن شارژ وابسته به نوع شارژر می باشد. همانطور که پیش تر بحث شد، یک شارژر ۲۴۰ ولتی ثابت توانایی شارژ باتری را با سرعت بیشتری داشته و تقریبا قادر است در مدت ۳ ساعت باتری را شارژ کامل کند. اما در استفاده از شارژر ۱۲۰ ولتی این میزان به مدت ۶ ساعت افزایش خواهد یافت.
برگرفته از سایت
خودروهای هیبرید برقی (Hybrid Electric Vehicles) شامل موتور احتراق داخلی و موتور الکتریکی همراه با باتری هستند. این ترکیب باعث میشود که هم از مزایای خودروهای امروزی که الکتریکی است بهرهمند شویم و هم از خاصیتهای خوب موتورهای احتراق داخلی سنتی استفاده کنیم. این ترکیب به موتور الکتریکی و باتری این امکان را میدهد تا موتور احتراق داخلی را در بهینهترین محدوده خود نگه دارد. این عمل موجب کاهش مصرف سوخت میشود. این ترکیب که شامل موتور احتراق داخلی است میتواند معایب خودروهای الکتریکی خالص را برطرف نماید و همانند خودروهای معمولی دارای قدرت و سرعت مناسب باشد.
در نهایت تکنولوژی هیبریدی به شما این امکان را میدهد تا مسافت 800
کیلومتر یا بیشتر را با مصرف سوخت بهتر نسبت به خودروهای معمولی و بدون
شارژ کردن طی کنید.
طبیعتاً درجه هیبرید سازی خودروهای ترکیبی گوناگون است. مثلاً یک خودرو
کامل (فول) و یا خودروی دیگر Mild هیبریدی شده و دیگری در سطح میکروهیبرید
میباشد. البته بسته به نوع سیستم هیبریدی مورد استفاده نیز سیستم انتقال
قدرت آنها با هم متفاوت است. برای اینکه بهتر متوجه شویم که تکنولوژی
هیبریدسازی چگونه عمل میکند، بهتر است که به پنج شاخصه (تکنولوژیکی) که
خودروهای هیبریدی را از خودروهای معمولی جدا میکند نگاهی بیندازیم.
برای اینکه یک خودروی هیبریدی واقعی داشته باشیم میبایست خودروی ما سه
مشخصه اول را حتماً داشته باشند. اما ویژگیهای چهارم و پنجم موجب میشوند
تا خودروی شما مصرف انرژی فوقالعاده بهینه و عملکرد میدانی مناسبی داشته
باشد.
مانند یک سوییچ هنگامی که در یخچال بسته میشود، چراغ داخل یخچال را
خاموش میکند، این قابلیت به خودرو این امکان را میدهد تا در زمانی که
خودرو متوقف شده موتور احتراق داخلی را خاموش کند تا سوخت خودرو ذخیره شود.
در سیستمهایی که به خوبی طراحی شده باشند، موتور احتراق داخلی دوباره در
زمان بسیار کمی وارد مدار میشود (روشن میشود)، طوری که این زمان روشن شدن
موتور کمتر از حالتی است که پای شما از روی پدال ترمز به سمت گاز حرکت
میکند!
هرچند خودرو در حالت الکتریکی خالص، موتور الکتریکی خود، نیازمند انرژی 100
ولت برای کار کردن خودرو است، در حالی که خودروهای معمولی نیازمند انرژی
12 یا 42 ولتی برای تأمین برق مورد نیاز است. (که بیشتر آن برای روشن شدن
موتور استفاده میشود)
برخی از سازندگان در تلاش هستند تا از مزیتهای فناوری idle-off که به
وسیله موتور الکتریکی برای هیبریدی نامیدن وسیله نقلیه در جاده تهیه
میشود، استفاده کنند. ادعا بر هیبریدی بودن خودرو تا بدین جا (یعنی داشتن
تنها اولین مشخصه) نمیتواند خیلی صادق باشد چون تا نداشتن دو ویژگی بعدی
نمیتوان خودرو را هیبریدی دانست. به یاد داشته باشید که تا بدین جا نیمی
از قلب تپنده هیبریدسازی تحقق یافته است.
انرژی که متناسب با حرکت خودرو است انرژی جنبشی نام دارد. هرچه خودرو
سریعتر حرکت کند، خودرو دارای انرژی جنبشی بیشتری است. در خودروهای معمولی
شما از اصطکاک موجود در ترمزها استفاده میکنید تا خودرو را متوقف کنید.
در حقیقت قسمتی از انرژی جنبشی در ترمزها به گرما تبدیل میشود و در نهایت
انرژی جنبشی آن کاسته میشود و خودرو متوقف میشود.
در ترمزهای بازیافتی در حقیقت از موتور الکتریکی برای ترمز کردن بهجای
نیروی اصطکاک استفاده میشود. برای رسیدن به این امر میبایست موتور
الکتریکی در نقش ژنراتور عمل کند، انرژی جنبشی خودرو را بازیابی کند و پس
از تبدیل انرژی جنبشی (مکانیکی چرخها) به الکتریکی آنها را در باتری
ذخیره کند. این انرژی ذخیره شده در باتری در ادامه به خودرو کمک میکند تا
بتواند انرژی جنبشی تولید نماید.
برای صرفهجویی واقعی در مصرف سوخت در خودرو، باید از موتور الکتریکی به
اندازه کافی بزرگ استفاده کنیم تا در ولتاژ بالا کار کند و بتواند از انرژی
ترمزی با بازده مناسب بهره ببرد. همچنین خودرو به یک پک باتری با ظرفیت
کافی نیازمند است تا انرژی لازم را تا مواقع ضرورت ذخیره نماید. برخی از
سازندگان ادعا میکنند که از ترمزهای بازیاب انرژی استفاده میکنند ولی
وقتی به سیستم دقیقتر نگاه میکنیم متوجه میشویم که با این انرژی ذخیره
شده نمیتوان سوخت را قطع نمود و خودرو را حرکت داد.
یکی از تعاریف پایه ای خودروهای هیبریدی این است که بتوانند از دو منبع
انرژی برای رساندن توان به چرخها استفاده نمود. توانایی تقسیم قدرت برای
دخالت دادن موتور الکتریکی به طوری که بخشی از بارگذاری روی خودرو را
بتواند پاسخ دهد در واقع یکی از اقدامات مهم برای پیشبرد تکنولوژی هیبرید
است. خودرو تنها در زمانی میتواند از موتور الکتریکی به طور کارا استفاده
کند که دارای ظرفیت بالا باشد و همچنین ظرفیت مناسب باتری، تا موتور
الکتریکی در مواقع ضروری به شتابگیری خودرو کمک کند.
در حالت دستیار توان در واقع استفاده از موتور احتراق داخلی به حداقل
میرسد و یا موتور احتراق داخلی با بازدهی بالا کار میکند. در این مواقع
تأمین انرژی خودرو همانند خودروهای معمولی با موتور بزرگتر است. فرآیند
کوچکسازی موتور به صورت فیزیکی صورت میگیرد یعنی تعداد سیلندرها یا حجم
موتور به منظور دستیابی به سیکل پربازده کاهش مییابد.
به طور مثال تویوتا و فورد در اکثر خودروهای هیبریدی خود موتور را کوچکتر
کردهاند در حالی که از چرخه آتکینسون جهت بهبود بازدهی موتور احتراق داخلی
بهره بردهاند. نحوه کار این چرخه بدین صورت است که مرحله مکش و تراکم در
موتورهای چهار زمانه کوتاه تر از مرحله احتراق و تخلیه طراحی شده است. این
عمل به تنهایی موجب کم کردن توان خروجی موتور میشود ولی در عوض مصرف سوخت
بهینه میشود. خودروهایی که سه ویژگی فوقالذکر را تا بدین جا داشته باشند
به درجه هیبرید سازی Mild دست یافتهاند که میتوان به خودروهای سیویک و
آکورد از خودروسازی هوندا اشاره نمود.
این تکنولوژی به خودرو این اجازه را میدهد تا در هنگام حرکت تنها از موتورهای الکتریکی جهت تولید انرژی پیشران استفاده کند. با این ویژگی درجه هیبریداسیون به full ارتقاء پیدا میکند مانند تویوتا پریوس و فورد اسکیپ. شاید متعجب شدن خریداران این گونه خودروها بدون دلیل نباشد، چون در هنگامی که خودرو روشن است هیچگونه نویز یا صدایی تولید نمیشود. در این حالت از انرژی موجود در باتری استفاده میشود و موتور احتراق داخلی کاملاً خاموش میشود. در سرعتهای پایین و شروع حرکت، موتورهای الکتریکی وارد عمل میشوند و در سرعتهای خیلی بالا موتور احتراق داخلی نیز وارد مدار میشود.
قدم آخر در درجه هیبریداسیون استفاده از موتور الکتریکی با توان بالا به وسیله شارژ باتری از طریق Plug-in است. در این حالت خودرو میتواند 20 تا 60 مایل را با تکیه بر باتریها طی کند. البته مزایای اصلی این نوع هیبریدسازی زمانی مشخص میشود که چه قدر راننده بتواند خودرو خود را به شبکه برقی متصل نماید تا باتریها شارژ شود. بزرگترین مشکل در این مرحله از هیبریدسازی هزینه میباشد، چون این درجه از هیبریداسیون نیازمند پکهای باتری بزرگ و گرانقیمت به علاوه موتورهای الکتریکی با توان بالا و حجیم است تا خودرو بتواند خواسته راننده را اجابت کند.
تاکنون در مورد تکنولوژی خودروهای هیبرید به طور پایه ای بحث شده است. سیستم انتقال قدرت خودروهای هیبریدی متشکل از اجزاء فراوانی است که وظیفه انتقال توان تولید شده را بر سر چرخها دارند. در خودروهای هیبریدی سه نوع سیستم انتقال قدرت به چشم میخورد: سیستم انتقال قدرت سری، سیستم انتقال قدرت موازی، سیستم انتقال قدرت سری/موازی.
این نوع دارای سادهترین ساختمان است. در هیبریدهای سری، موتور الکتریکی
به تنهایی مسئول تولید نیروی کشش خودرو است. موتور الکتریکی منبع
الکتریسیته خود را از باتریها که به وسیله موتور احتراق داخلی شارژ میشود
به دست میآورد و هم به طور مستقیم از ژنراتور که خود به وسیله موتور
احتراق داخلی رانده میشود. در حقیقت سیستم کنترلی مشخص میکند که چه میزان
توان باید از سوی باتری گرفته شود یا موتور/ژنراتور. موتور/ژنراتور و
ترمزهای بازیاب وظیفه شارژ باتری را به عهده دارند. در هیبرید سری معمولاً
از موتور احتراق داخلی کوچک استفاده میکنند (چون در واقع بار اصلی جاده بر
روی موتور الکتریکی است) ولی در عوض از باتریهایی با ظرفیت بالاتر نسبت
به هیبرید موازی بهره میبرند. موتور الکتریکی و باتری بزرگ به همراه
استفاده از ژنراتور به قیمت هیبریدهای سری نسبت به هیبریدهای موازی افزوده
است.
از طرفی موتورهای احتراق داخلی معمول به خاطر افزایش یا کاهش سرعت و بارهای
متفاوتی که از سوی جاده بر روی موتورها اعمال میشود اغلب دارای بازده
مناسبی نیستند. در هیبریدهای سری موتور احتراق داخلی در بهترین شرایط کارای
کار میکند چون چرخها به موتور احتراق داخلی به طور مستقیم متصل نیستند.
این بدان معناست که موتور احتراق داخلی در هیبرید سری در بازه تغییراتی
زیاد توان کار نمیکند و در بارگذاریهای مختلف که روی خودرو اعمال میشود
موتور احتراق داخلی توان ثابت و پایداری تولید میکند و در این شرایط موتور
در بهینهترین حالت خود کار میکند. در هیبرید سری نیاز به سیستم انتقال
قدرت چند سرعته و کلاچ نیست. سیستم انتقال قدرت هیبرید سری بهترین عملکرد
در خودروهای شهری دارد. این سیستم میتواند برای اتوبوسها و خودروهای شهری
مصرف بیشتری داشته باشد. در حالت کلی برای مصارفی که خودرو نیاز به
ایستادن و حرکت در سیکلهای بسیار زیاد است سیستم هیبرید سری مناسب است.
در سیستم انتقال قدرت موازی هم موتور الکتریکی و هم موتور احتراق داخلی در به حرکت آوردن خودرو نقش دارند. در حقیقت سیستم کنترلی دقیق موجود در این نوع سیستمهای هیبرید، تصمیمگیری لازم را برای کار کردن این دو منبع توان انجام میدهد. شرکت هوندا سیستم یکپارچه موتور الکتریکی دستیار را IMA نامیده است. در سیستمهای هیبرید موازی میتوان از پکهای باتری کوچکتری استفاده کرد. در زمانی که انتظار زیادی از شتاب نداشته باشیم هیبرید موازی موتور الکتریکی را به عنوان ژنراتور استفاده میکند تا باتریها شارژ شود.
به خاطر اینکه موتور به طور مستقیم به چرخها متصل است، اتلاف انرژی در اثر
تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریکی و بالعکس بسیار ناچیز است که موجب میشود
هیبرید موازی در عملکرد اتوبانی موفقتر باشد. به علت اتصال مستقیم موتور
احتراق داخلی به چرخها میتوان بیان کرد که سرعت نهایی خودرو افزایش
چشمگیری خواهد یافت و این نوع هیبریدها برای مصارف شهری نسبت به هیبرید
سری بسیار ناکارآمد پیشبینی میشوند.
این نوع سیستم انتقال قدرت تلفیقی از مزایای هیبرید موازی و هیبرید سری را دارا میباشد. با ترکیب دو طراحی، چرخها به طور مستقیم به موتور احتراق داخلی متصل شوند همچنین موتور احتراق داخلی میتواند به طور غیرمستقیم به چرخها متصل شود تا موتور الکتریکی به تنهایی بتواند خودرو را حرکت دهد. تویوتا پریوس و فورد اسکیپ از این سیستم انتقال قدرت بهره میبرند. نتیجه ای که از این سیستم انتقال قدرت دوگانه میتوان گرفت که موتور احتراق داخلی در این سیستم در بازه نزدیک به بهینه کار میکند که برای ما بسیار ارزشمند است. در سرعتهای پایین این سیستم در حالت سری کار میکند در حالی که با افزایش سرعت (چون سیستم سری کم بازدهتر است) موتور احتراق داخلی بر اوضاع مسلط میشود و اتلاف انرژی حداقل میشود (در حقیقت سیستم به حالت موازی میرود). این سیستم نسبت به سیستم موازی دارای هزینه بیشتری است چون از پک باتری بزرگتر، ژنراتور و سیستمهای کنترلی بیشتر ساخته میشود.
در حالت کلی میتوان این نتیجه را گرفت که سیستم انتقال قدرت سری/موازی دارای عملکرد بهتری نسبت به دو سیستم یاد شده دیگر است. [دانلود ویدئو]
برگرفته از سایت:
خودروهای هیبرید در جهان پدیده جدیدی نیستند و بیش از یک دهه از ورودشان به بازار می گذرد ؛ این مسئله به ویژه در کشورهای پیشرفته جهان نمود بیشتری داشته است اما در کشورما نیز از حدود 2 سال پیش و به دنبال کاهش تعرفه واردات این خودروها شاهد حضور پررنگ تر این محصولات هستیم .